Fundacja Tęcza serc powstała w 1996 roku. Głównym celem fundacji jest pomoc społeczna rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywanie szans tych rodzin oraz propagowanie rodzinnej opieki zastępczej, działanie na rzecz integracji europejskiej i rozwijania kontaktów i współpracy między społeczeństwami.
Utrzymujemy stałe kontakty ze środowiskiem zastępczym z różnych części Polski: Warszawy (Mazowiecka Fundacja Rodzin Zastępczych, Fundacja Rodzin Adopcyjnych, Fundacja Ernst & Young, Koalicja na Rzecz Rodzinnej Opieki Zastępczej), Koszalina i Poznania (Stowarzyszenie Rodzicielstwa Zastępczego), Dąbrowy Górniczej (Chrześcijańskie Stowarzyszenie Pomocy Dzieciom „Misja Nadziei”). Staramy się pogłębiać własną wiedzę uczestnicząc w szkoleniach, konferencjach, śledząc różne wydarzenia w Polsce.
Podejmowane działania w naszym odczuciu okazywały się niewystarczające w stosunku do dostrzeganych przez nas potrzeb dzieci, rodzin zastępczych i naturalnych. W związku z tym podjęliśmy decyzję, aby sformalizować działania, które pozwolą nam skutecznie wspierać dzieci i rodziny. Do naszych pomysłów i zapału udało się zachęcić również osoby nie związane z rodzicielstwem zastępczym. Po kilku spotkaniach złożyliśmy stosowne dokumenty do Sądu, czego wynikiem jest zarejestrowanie 07.02.2007 roku Zachodniopomorskiej Fundacji Pomocy Rodzinie „Tęcza Serc”.
Widzimy potrzebę integrowania środowiska, tworzenia grup wsparcia, pogłębiania wiedzy rodziców zastępczych i adopcyjnych (m.in. organizowania im szkoleń). Na szkolenia przeprowadzane przez różnych specjalistów zamierzamy zapraszać nie tylko rodziców zastępczych, ale również pracowników socjalnych czy urzędników. Pragniemy integrować działania środowisk różnych instytucji i organizacji oraz rodziców zastępczych, by z czasem powstały specjalistyczne zespoły do wspólnych działań na rzecz dzieci i ich rodzin.
Naszym zdaniem działania z zakresu rodzicielstwa zastępczego powinny również obrać kierunek wspierania rodzin naturalnych. W ten sposób, że gdy dziecko trafi do rodziny zastępczej, to rodzina naturalna z pomocą pracowników socjalnych, czy też innych organizacji wyjdzie z kryzysu, a dziecko będzie mogło powrócić do domu. Jeśli zaś nie ma szans na powrót należy dać szansę dziecku na życie w nowej rodzinie.
Dzieci trafiające do opieki zastępczej są dziećmi odrzuconymi, co bardzo rzutuje na ich rozwój emocjonalno-społeczny. Potrzeba specjalistycznego poradnictwa i terapii jest tutaj ogromna. Widzimy w tym obszarze duże braki, które mamy nadzieję z czasem uda nam się choć częściowo zapełnić.
