Moda na klauna
Kiedyś widzieliśmy ich tylko w cyrku. Pamiętamy z dzieciństwa ich kolorowe twarze i wielkie, czerwone nosy.
Dziś nasze dzieci mogą ich spotkać na różnych imprezach, festynach i coraz częściej są tzw. animatorami zabaw podczas domowych imprez. Dla wielu dzieci to już nieodłączny element ich urodzin.
W samym Szczecinie jest kilkanaście osób, które zwykle po pracy a najczęściej w weekend zamieniają się w wesołego klauna. Bawią i rozśmieszają, malują dzieciom twarze, puszczają wielkie bańki, potrafią zrobić z balonów prawie wszystko. Mają na sobie kolorowy strój, wielkie nochale i za duże buty. Są śmieszni i sympatyczni. Dzieci ich uwielbiają!
Kim są na co dzień?
Na pewno są ludźmi którzy lubią sprawiać dzieciom radość. W tym wypadku płeć nie jest ważna.Klaunem może być zarówno kobieta (jest ich coraz więcej) i mężczyzna. Czasem nie zdajemy sobie sprawy, że pod przypudrowaną twarzą ukrywa się pani nauczycielka, sekretarka, właścicielka firmy reklamowej, studentka pedagogiki albo pan od w-fu czy też lekarz.
Klaun Dyplomowany
Czy Klaunem może być każdy, kto tylko chce? Czy wystarczy tylko przełamać w sobie wstyd, nabrać dystansu do swojej osoby i zmienić się w kogoś zupełnie innego, kogoś kto daje RADOŚĆ DZIECIOM? Przecież to żaden problem dokleić sobie czerwony nos, pomalować twarz, założyć kolorowy strój. Jednak, żeby zostać profesjonalnym klaunem trzeba mieć do tego predyspozycje. Jednym z najlepszych specjalistów w tej wbrew pozorom poważnej profesji jest Amerykanin Sid Teske, który prowadzi w Polsce warsztaty z klauningu. Zajmuje się tym od 16 lat i w swojej karierze wyszkolił już kilkuset klaunów z Polski, Łotwy, Rosji, czy Meksyku.Podczas jego warsztatów odbywają się wykłady z historii klauningu, uczestnicy poznają również rodzaje klaunów. W zależności od wyrazu twarzy i stopnia wesołości wyróżnia się trzy rodzaje klaunów: August – szalony, lubiący robić psikusy, niezdarny, nie zwraca uwagi na strój, White face – elegancki i grzeczny oraz Trump– najmądrzejszy z klaunów. Każdy może wybrać sobie swój własny charakter klauna.
Klaun w szpitalu i nie tylko
Zadaniem klauna jest rozweselanie nie tylko zdrowych dzieci. Klauni docierają także do dzieci chorych, smutnych i samotnych. Dla nich śmiech jest najlepszym lekarstwem.
Wszystko zaczęło się w latach 60- tych. Amerykański lekarz Hunter Cambell Adams zwany również „Patchem Adamsem” w przebraniu klauna rozweselał pacjentów w szpitalu. Głęboko wierzył w terapię śmiechem. Od tego czasu na całym świecie powstała ogromna liczba organizacji, stowarzyszeń i fundacji wspierających i realizujących jego idee.
Pracownicy i wolontariusze na całym świecie przebrani za doktorów Clownów wzorem Patcha Adamsa odwiedzają chorych w szpitalach i leczą śmiechem.
Od 1999 roku również w Polsce działa fundacja „Dr Clown” Pracownicy i wolontariusze pomagają chorym dzieciom przebywającym w szpitalach i placówkach specjalnych organizując zespoły terapeutów „doktorów clownów”, którzy w kolorowych strojach i makijażu, obowiązkowo z czerwonym noskiem niosą małym pacjentom wspaniałą zabawową terapię. Pragnieniem fundacji jest, aby żadne dziecko w Polsce nie kojarzyło pobytu w szpitalu z cierpieniem, bólem, zastrzykami i bolesną terapią. W Polsce działa już 22 Przedstawicielstw Fundacji, niestety w Szczecinie jeszcze takiego przedstawicielstwa nie ma.
Nie oznacza to jednak, że do szczecińskich szpitali nie zaglądają klauny. Można ich spotkać na wielu oddziałach dziecięcych nie tylko z okazji świąt.
Klauni odwiedzają również szczecińskie domy dziecka i świetlice. To często amatorzy, ludzie związani z jakimś ruchem lub kościołem. Łączy ich jedna idea – NIOSĄ RADOŚĆ W TRUDNYCH CHWILACH.
Bo jak wiemy terapia śmiechem czyni CUDA!
Zapraszamy do wysłuchania audycji o amatorskiej grupie szczecińskich klaunów: Klauna Całuska, Klauna Pieguska, Andzi Kuleczki i jej 7- letniego Pomocnika zwanego ZWIERZĘCIEM SCENICZNYM 🙂
mp3/klauny.mp3
Monika Wilczyńska
