Jeśli chcielibyście urządzić własny turniej podwórek, koniecznie przeczytajcie ten atykuł! Zawiera on przykładowe regulaminy konkurencji drużynowych. Poniższe zasady gier możecie wykorzystać u siebie na podwórku. Oto sprawdzone sposoby na dobrą zabawę. Zachęcamy do aktywności!
RZUT JAJKIEM NA ODLEGŁOŚĆ
1. W zawodach biorą udział maksymalnie 2 pary zawodników ( kobieta i mężczyzna) z każdego podwórka bez ograniczeń wiekowych.
2. Zadaniem każdej z par jest wykonanie jak najdalszego rzutu surowym jajkiem z wyznaczonego miejsca.
3. Każda z par wykonuje swój rzut samodzielnie jajkiem dostarczonym przez organizatorów.
4. Każdy zawodnik swój rzut wykonuje sprzed linii rzutowej.
5. Podczas rzutu zawodnik nie może stopą przekroczyć wyznaczonej linii rzutowej (łącznie z nadepnięciem jej)- rzut spalony.
6. W przypadku rzutu spalonego uzyskany wynik nie jest brany pod uwagę.
7. Zadaniem drugiego zawodnika z pary jest chwycenie jajka tak, by umożliwiało to kolejne rzuty.
8. Każda z par wykonuje dowolna liczbę rzutów do momentu, gdy stan jajka (jego rozbicie) uniemożliwi kontynuowanie zawodów.
9. O odległości, na jaką wykonywane są rzuty, decydują samodzielnie zawodnicy.
10. O kolejności zawodników decyduje uzyskany najlepszy wynik, mierzony przez sędziego zawodów z dokładnością do 1 cm .
11. Pomiaru odległości dokonuje sędzia zawodów w najkrótszej linii prostej, licząc od linii rzutowej do miejsca, gdzie ustawione były stopy zawodnika chwytającego jajko podczas ostatniego rzutu, po którym jajko pozostało w całości.
12. Gdy podczas rzutu jajko zostanie wypuszczone z rąk zawodnika łapiącego lub nie złapane, uzyskana odległość nie jest brana pod uwagę.
13. Każda z par ma prawo do rzutu jednym wylosowanym jajkiem.
14. Ostateczna interpretacja regulaminu należy do sędziego zawodów, a jego decyzja jest ostateczna.
MINITURNIEJ PIŁKARSKI
1. W zawodach udział bierze udział jedna czteroosobowa drużyna z każdej reprezentacji, w skład której wchodzi bramkarz i 3 zawodników w polu w wieku do 15 lat.
2. Zawody rozgrywane są na boisku przygotowanym przez organizatora o wymiarach ok. 20×10 m.
3. W trakcie gry obowiązują ogólne zasady gry w piłkę nożną.
4. Rolę bramkarza w trakcie meczu pełni tylko jeden z wyznaczonych w drużynie zawodników.
5. Na boisku musi przebywać 4 zawodników.
6. Wymiany zawodników można dokonywać w dowolnej chwili i nieograniczoną liczbę razy podczas meczu.
7. Czas gry wynosi 2 x 5 minut gry z 3-minutową przerwą.
8. W przypadku remisu sędzia zarządza dogrywkę wg zasady „złotej bramki”. (Dogrywka kończy się w momencie zdobycia gola przez jedna z drużyn.)
9. Zawody rozgrywane są w systemie pucharowym, a o doborze par decyduje losowanie.
10. Ostateczna interpretacja regulaminu należy do sędziego zawodów, a jego decyzja jest ostateczna.
UNIHOKEJ
1. W zawodach bierze udział jedna 4-osobowa drużyna z każdego podwórka, złożona z zawodników do 15 lat.
2. Drużyna musi być mieszana (na boisku ma przebywać minimum 1 dziewczynka).
3. Zawody rozgrywane są w systemie pucharowym, a o doborze par decyduje losowanie.
4. Ostateczna interpretacja regulaminu należy do sędziego zawodów, a jego decyzja jest ostateczna.
Unihokej rozgrywany jest w formie meczu między dwoma drużynami i polega na zdobyciu większej liczby bramek niż drużyna przeciwna w wyznaczonym czasie gry.
SPRZĘT I BOISKO
• Kije
Kij wykonany jest z plastiku, zakończony korkiem. Dolna część kija (łopatka, blenda)
• Bramki
Wymiary bramek: 45 x 60 cm,
• Piłka
Biała plastikowa piłka o średnicy 72 mm (w kształcie kuli)
• Boisko
Boisko ma wymiary ok. 20 x 10 m.
ZAWODNICY
• Skład zespołu
W meczu biorą udział dwie drużyny, każda składa się z 4 zawodników i 2-4 zawodników rezerwowych w wieku do 15 lat. Drużyny muszą być mieszane. W drużynach musi wystąpić minimum 1 dziewczynka.
• Zmiana zawodników
Wymiany zawodników można dokonywać w dowolnej chwili i nieograniczoną liczbę razy podczas meczu. Wszystkie wymiany muszą się odbywać we własnej strefie wymiany.
CZAS GRY
Czas gry wynosi 2 x 5 minut gry z 3 min przerwą.
• Rzut sędziowski
Rzut sędziowski wykonują zawodnicy (po jednym z przeciwnych drużyn) stojący naprzeciwko siebie, prostopadle do krótszego boku boiska, twarzą w kierunku bramki przeciwnika. Stopy mają być ustawione prostopadle do linii środkowej i równolegle do siebie, kije trzymane normalnym uchwytem do gry, a obie dłonie pod linią uchwytu. Łopatki kijów ustawione są pod kątem prostym do linii środkowej po dwóch stronach piłki (nie dotykając jej), zawodnicy nie mogą mieć kontaktu ze sobą przed wykonaniem rzutu sędziowskiego.
Rzut sędziowski wykonuje się:
• na początku tercji i przy uznanej bramce rzut sędziowski wykonywany jest ze środka, każda drużyna znajduje się na swojej połowie boiska
• gdy żadnej z drużyn po przerwaniu gry na gwizdek sędziego nie można przyznać rzutu z autu, rzutu wolnego lub rzutu karnego
• rzut sędziowski może być skierowany bezpośrednio do bramki.
Sytuacje prowadzące do rzutu sędziowskiego:
• piłka zostanie przypadkowo uszkodzona
• piłka zostanie zablokowana lub leży na siatce bramki
• bramka zostanie nieumyślnie przesunięta
• rzut karny nie przynosi zdobycia bramki
• sędzia pomyłkowo przerwie grę.
Rzuty z autu:
• rzut z autu zarządza się dla drużyny, która nie przewiniła, gdy piłka opuści boisko lub dotknie jakiejkolwiek przeszkody
• rzut z autu wykonuje się w miejscu, gdzie piłka opuści boisko
• zawodnicy drużyny nie wykonującej rzutu z autu, zajmują pozycję w odległości co najmniej 3 m od piłki, łącznie z kijem
• piłka musi być uderzona, a nie ciągnięta lub podnoszona
• piłka rzucona z autu nie może wpaść bezpośrednio do bramki.
Rzut wolny:
• rzut wolny wykonywany jest w miejscu, gdzie popełniono wykroczenie
• piłka musi być uderzona
• piłka z rzutu wolnego może wpaść bezpośrednio do bramki.
Wykroczenia prowadzące do rzutu wolnego:
• gdy zawodnik uderzy, podnosi lub kopie kij przeciwnika
• zawodnik za pomocą kija uderzy stopy lub nogi przeciwnika
• przed lub po uderzeniu piłki unosi łopatkę kija ponad wysokość bioder
• rozgrywający jakąś częścią kija lub stopą zagra lub próbuje zagrać piłkę powyżej wysokości kolan
• gdy zawodnik rozgrywający włoży kij, stopę lub kolano pomiędzy nogi lub stopy przeciwnika
• gdy zawodnik pcha przeciwnika
• gdy zawodnik przyjmuje podanie stopą od zawodnika rozgrywającego tej samej drużyny
• gdy zawodnik rozmyślnie przesuwa bramkę przeciwnika
Rzuty karne:
• rzut karny wykonywany jest z punktu środkowego, 7 m od bramki
• zawodnicy w trakcie wykonywania rzutu karnego znajdują się poza boiskiem
• piłka musi być uderzona, nie pchana
• piłka z rzutu karnego może bezpośrednio wpaść do bramki
Przewinienia prowadzące do rzutu karnego:
• obrona ciałem (kijem) piłki zmierzającej w kierunku bramki w momencie, kiedy zawodnik broniący znajduje się w polu przedbramkowym
• celowe przesunięcie bramki przez drużynę broniącą w czasie strzału na bramkę
• niebezpieczna gra, faulowanie zawodnika, gdy ten znajduje się w sytuacji korzystnej do zdobycia bramki.
KARY – OGÓLNE POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE KAR
Gdy nastąpi przewinienie obłożone karą, należy nałożyć ją na winnego zawodnika.
Rodzaj kary zależy od przewinienia. Ukarany zawodnik przez cały czas trwania kary znajduje się na ławce kar. Czas kary jest mierzony zgodnie z czasem gry. Podczas odsiadywania przez zawodnika kary drużynowej, drużyna gra w osłabieniu.
W przypadku remisu sędzia zarządza dogrywkę wg zasady „złotej bramki”. (Dogrywka kończy się w momencie zdobycia gola przez jedna z drużyn.)
DWA OGNIE
1. W zawodach udział biorą udział 8-osobowe drużyny z każdego podwórka w wieku do 12 lat.
2. Rywalizacja toczy się do dwóch wygranych.
3. Zawody rozgrywane są w systemie pucharowym, a o doborze par decyduje losowanie.
4. Ostateczna interpretacja regulaminu należy do sędziego zawodów, a jego decyzja jest ostateczna.
Czego potrzebujemy do gry?
1. Dużej powierzchni, na której możemy grać np.: boisko, spory kawał podwórka lub sala gimnastyczna.
2. Piłki – najlepiej gra się używając piłki do siatkówki (mniej boli niż oberwanie piłką np. do koszykówki, a i piłka jest poręczniejsza).
3. Chętnych do grania, minimum 6 osób, a maksymalnie ile się zmieści na wyznaczonych polach.
Na czym polega gra?
Boisko dzielimy na dwa równe pola. Uczestników grupujemy w dwie drużyny z taką samą liczbą zawodników. Na polach ustawiają się uczestnicy gry. Każda z drużyn wybiera spośród osób swojego zespołu „matkę”, która staje za linią pola przeciwnej drużyny.
Teraz cała zabawa polega na tym, aby zbić zawodników przeciwnej drużyny, czyli:
– losujemy (np. rzut monetą ), która z „matek” zaczyna grę,
– zbijamy przez trafianie piłką przeciwników (przy czym nie zbijamy w głowę),
– zbijać mogą „matki” oraz osoby z drużyn , które przechwycą piłkę i jej nie upuszczą,
– nie zbija się „matek”,
– osoba trafiona piłką schodzi z boiska,
– nie liczą się zbicia, jeżeli: piłka odbiła się od ziemi zanim trafiła zawodnika, lub zawodnik po prostu złapał piłkę, lub zawodnik został trafiony, ale ktoś z jego drużyny złapał piłkę zanim dotknęła ona podłoża,
– zawodnicy mogą uciekać przed zbijaniem tylko w obrębie wyznaczonego dla nich pola,
– jeżeli piłka wypadnie poza boisko, przejmuje ją „matka”, w której stronę piłka leciała,
– wygrywa drużyna, która pierwsza zbije wszystkich zawodników drużyny przeciwnej.
To ogólne zasady gry. Inna wersja gry w dwa ognie polega na tym, że osoby zbite, które schodzą z boiska, przechodzą do swoich „matek” i stamtąd pomagają im zbijać przeciwników. Można też grać na punkty, wtedy ustalamy na początku, do ilu punktów gramy, a osoby zbite nie schodzą z boiska tylko przy trafieniu naliczany jest punkt dla drużyny, która zbiła.
HYDRAULIK
1. W zawodach bierze udział 6- osobowa drużyna z każdej reprezentacji złożona z dorosłego opiekuna i 5 zawodników.
2. Zadaniem drużyny jest jak najszybsze wydostanie z dwumetrowej dziurawej rury PCV umieszczonej tam piłeczki pingpongowej.
3. Wydostanie piłeczki może nastąpić tylko poprzez wlewanie za pomocą kubka wody do wnętrza rury.
4. Wodę do rury może wlewać tylko osoba dorosła (opiekun drużyny), zadaniem pozostałych członków zespołu jest zatykanie dowolną częścią ciała otworów w rurze.
5. Rura musi znajdować się w pozycji pionowej.
6. Zatykanie otworów dozwolone jest tylko częścią ciała.
7. Każdy zespół ma do dyspozycji tylko jedno wiadro wody.
8. Wygrywa zespół, który jako pierwszy wydostanie piłeczkę z rury.
9. Zawody rozgrywane są w systemie pucharowym, po 4 drużyny jednocześnie, a o doborze uczestników zawodów decyduje losowanie.
10. Ostateczna interpretacja regulaminu należy do sędziego zawodów, a jego decyzja jest ostateczna.
WYŚCIG NARCIARSKI
1. W zawodach biorą udział 3-osobowe drużyny z każdej reprezentacji, złożone z zawodników do 15 lat.
2. Zadaniem drużyny jest pokonanie wyznaczonej trasy ( ok. 20 m) na specjalnych trzyosobowych nartach.
3. Wygrywa zespół, który jako pierwszy w komplecie przekroczy linię mety.
4. Zawody rozgrywane są w systemie pucharowym, a o doborze par decyduje losowanie.
5. Ostateczna interpretacja regulaminu należy do sędziego zawodów, a jego decyzja jest ostateczna.
GRA W GUMĘ
Do tej gry potrzebne są co najmniej trzy osoby i co najmniej 4 metry gumy. W gumę skacze się absolutnie dowolnie. Może to być np. gra w dni tygodnia. I tak: „poniedziałek” – należy powiedzieć „po” i w tym samym momencie włożyć prawą nogę do środka, a drugą na zewnątrz potem mówi się ,,nie” i przeskakuje na drugą stronę gumy tak, żeby lewa noga była w środku, a prawa na zewnątrz, następnie ,,dzia” i robi się to tak jak na ,,po” i na samym końcu ,,łek”, który robi się tak jak ,,nie”. „Wtorek” – należy powiedzieć „wto” i skoczyć dwoma nogami na jedną gumę, a potem ,,rek” i dwoma nogami na następną część gumy. „Środa” – mówimy: „śro” i skaczemy prawą nogą na wierzch, a lewą pod spód gumy, na „da” stajemy na następną stronę gumy, tylko na odwrót, lewa noga na wierzch, a prawa – pod spód. „Czwartek” – staje się prawą nogą na jednej, a drugą na drugiej gumie i mówi się po prostu „czwartek” lub mówi się „czwar” i wskakuje się do gumy, po czym mówi się „tek” i się z niej wyskakuje (drugą stroną, nie tą, którą się wskoczyło). Mówiąc „piątek” – zaczepia się o jedną gumę i przeskakuje się za drugą gumę, równocześnie skanduje się „pią”, a potem mówi się „tek” i wyskakuje się z gumy tak, żeby się nie zahaczyć. Na końcu jest „sobota z niedzielą”. Mówiąc „so-bo-ta”, robi się tak samo, jak „poniedziałek”, tylko że potem wskakuje się do środka.
Na końcu skandując „z nie” wyskakuje się obiema nogami tak, żeby guma była pomiędzy nogami i mówi się „dzie”, a potem trzeba wykonać obrót, tak żeby guma się zaplątała o nogi i krzyczy się „la”. Proste, prawda?
Można także inaczej: na wszystkich wysokościach, czyli kostkach, łydkach, kolanach, udach, itd. zaliczać następujące figury tzw. „rzymskie”.
GRA W KLASY
Gra w klasy jest dla dwóch i więcej osób. Potrzebne jest szkiełko, kreda albo patyk. Na chodniku rysujemy tzw. chłopka, czyli 3 kwadraty w pionie, 2 – jak gdyby ręce – w poziomie. Potem z nów jeden kwadrat – szyję. Na końcu dorysowujemy do niej spory okrąg (głowę) i dzielimy ją na pół. Pola numerujemy od 1 do 8.
Rozpoczynający grę rzuca szkiełko i stara się trafić w pierwsze pole. Gdy trafi, może rozpocząć skoki (na jednej lub na dwóch nogach, z zamkniętymi oczami, w tej materii jest absolutna dowolność). Trzeba skoczyć kolejno na każde pole, zaś w przypadku podwójnych rozstawić nogi na oba pola. Po dotarciu do „głowy” musi zrobić skok z obrotem i wrócić, zabierając po drodze szkiełko. Następnie rzuca szkiełkiem do kolejnego okienka itd. Kto nie trafi na właściwe pole albo podczas skakania nadepnie na linię chłopka oddaje kolejkę przeciwnikowi.
