W naturze dziecka od pierwszych lat życia występuje potrzeba ruchu i zabawy. Jedną z atrakcyjnych i ciekawych form zaspokajających te potrzeby jest taniec, który w naturalny i spontaniczny zarazem sposób wyzwala emocje, reguluje napięcia nerwowe, sprzyja tym samym relaksacji i odprężeniu psychicznemu. Aktywność taneczna stwarza możliwość rozładowania frustracji.
Uczestnicząc w zajęciach tanecznych dziecko stopniowo pozbywa się własnych zahamowań i kompleksów. Nabiera pewności siebie i poczucia wartości. Staje się bardziej otwarte na otaczający je świat. Na szczególną uwagę zasługuje jednak aktywność ruchowa, tak bardzo potrzebna dzieciom i młodzieży. Ruch pozytywnie wpływa na harmonijny rozwój człowieka, kształtuje psychomotorykę, charakter, cechy społeczne jak również sylwetkę (efekt tzw. „prostych” pleców, ściągniętych łopatek), estetykę poruszania (chodzenie z podniesioną głową) oraz prawidłowego siedzenia.
Ruch ma również ogromne znaczenie jako główny stymulator biologiczny organizmu dziecka. To właśnie aktywność ruchowa stymuluje i doskonali budowę i funkcje pracujących narządów. Taniec wzmacnia organizm, kształtuje wszystkie jego układy, głównie układ ruchowy, nerwowy i psychiczny. Regularna i stała aktywność ruchowa podejmowana przez dziecko pozwala na prawidłowy przyrost masy mięśniowej, ma istotne znaczenie dla wzmocnienia kości i połączeń stawowych, ma znaczenie dla układu krwionośnego (obniża ciśnienie tętnicze, przyczynia się do przyrostu masy serca, reguluje i spowalnia tętno) i oddechowego (wpływa na rytm oddechowy i pojemność i wydolność płuc). Taniec a tym samym systematyczny ruch przekłada się na kondycję dziecka, wzrost siły, wytrzymałości, zwinności, koordynacji. Przyczynia się do zwiększenia odporności organizmu na różnorodne infekcje – wzmacnia zdrowie dziecka i daje mu dobre samopoczucie. Piękno tańca i jego znaczenie doceniano już w starożytności łącząc wartości zarówno dla ciała jak i dla duszy człowieka.
Taniec może być jedną z postaci aktywnego spędzania wolnego czasu. Różnorodność form tanecznych powoduje, że każde dziecko może dokonać samodzielnego wyboru i znaleźć ten rodzaj tańca, który jemu najbardziej odpowiada. Taniec to wbrew pozorom – ciężka, trudna a czasami monotonna praca. Powtarzanie wielokrotne pewnych elementów choreograficznych uczy cierpliwości i pokory. Jest okazją do poznania siebie i własnych słabości. Daje okazję do poznania smaku zwycięstwa, odczuwania radości, triumfu i satysfakcji w chwilach osiąganego sukcesu. Dostarcza również dziecku doświadczeń w pokonywaniu niepowodzeń i podnoszeniu się w przypadku porażki.
Taniec rozwija aspiracje dziecka, jest okazją do dobrego zorganizowania dnia, szczególnie w czasie wolnym od podstawowych obowiązków dziecka. Jest zdecydowanie ciekawszą propozycją spędzenia czasu niż siedzenie w domu przed telewizorem z pilotem w ręce czy surfowanie po Internecie. Udział w zajęciach tanecznych w grupach zorganizowanych uczy porządku, zdyscyplinowania i szacunku dla pracy. Taniec systematycznie powtarzany przyczynia się do wydzielania w organizmie hormonów szczęścia (endorfin) sprawiających, że osoba zarówno w trakcie uprawiania aktywności ruchowej jak również na co dzień ma poczucie zrelaksowania, dobrego samopoczucia i odprężenia. Towarzyszący podkład muzyczny ma ogromne znaczenie przy likwidacji poczucia zmęczenia fizycznego.
Autorem tekstu jest dr Bernard Sack, pedagog, wykładowca, pracownik Katedry Teorii Wychowania Instututu Pedagogiki US
Drodzy rodzice i dzieci: tańczcie, tańczcie! Już niebawem w dziale Wesołe Podwórka Sztuki przedstawimy pomysły na ciekawe zabawy w rytmie tańca! Przygotujcie się do nich: zróbcie małą rozgrzewkę – zajrzyjcie do poprzedniej notki „Zabawy z rytmem”!
