Sztuka na podwórku: zabawa w teatr, cz. I

teatrzykWakacje trwają! Szkoda marnować piękne dni lata na siedzenie przed komputerem czy telewizorem. Lepiej zrobić coś kreatywnego na podwórku! W tym tygodniu zachęcamy Was do zabawy w teatr. Każdy z Was może stać się aktorem, choćby na kilka godzin! Wymyślanie i odgrywanie scenek zapewni Wam mnóstwo zabawy i sporą dawkę śmiechu!

Jedną z ulubionych zabaw wszystkich dzieci świata jest naśladowanie – czy to osób dorosłych, czy innych dzieci, czy nawet zwierząt. Udawanie, że jest się kimś innym, daje miłą odmianę i po prostu sprawia radość. Działa to też w drugą stronę – jakże chętnie oglądamy i podziwiamy tych, którzy potrafią udatnie wcielić się w jakąś rolę!

Nic nie stoi na przeszkodzie, żebyście i Wy na Waszym podwórku urządzili podwórkowy teatrzyk. Podpowiemy Wam krok po kroku, jak się do tego zabrać. Potrzebujecie przede wszystkim: aktorów, sceny i tekstu.

Aktorzy
Zakładamy, że są już wśród Was ochotnicy, pragnący przed publicznością odsłonić swój talent aktorski lub choćby tylko spróbować swych sił w tym rzemiośle. Zbierzcie grupę chętnych! Dajcie szansę wykazać się każdemu – powieście na podwórkowej tablicy ogłoszenie dotyczące naboru do grupy teatralnej, roześlijcie wiadomość wśród znajomych. Na początku nie musicie znać nawet tematu przedstawienia – gdy będziecie mieli grono ochotników, na pewno coś wymyślicie!

Scena
Swoje umiejętności aktorskie prezentować będziecie na scenie. Przygotowanie tejże zapewne nie sprawi Wam większego kłopotu – wszak macie już doświadczenie, zdobyte podczas organizacji podwórkowego festiwalu piosenki! Pomysły na scenę znajdziecie w notce na temat podwórkowej zabawy w konkurs piosenek.

Tekst
Ustalcie wspólnie, jakie przedstawienie chcielibyście przygotować. Luźne scenki czy sztukę teatralną? Smutną czy wesołą? I o czym? Sceny z „prawdziwego życia” czy może z zaczarowanego, baśniowego świata? Czy ma to być jedynie rozrywka i żarty czy też okazja do przekazania jakichś ważnych treści?

Na początek, aby nabrać odrobinę wprawy w aktorstwie, możecie postawić sobie za cel odegranie kilku niepowiązanych ze sobą scenek, w których każdy z Was będzie wcielał się w rolę znanej Wam osoby czy postaci z bajek. Takie ćwiczenie pomoże Wam odkryć możliwości Waszego ciała i głosu. Przy naśladowaniu najważniejsze jest uchwycenie charakterystycznych cech przedstawianej osoby – jej sposób poruszania się, często powtarzające się gesty (np. poprawianie okularów, gestykulacja podczas rozmowy), ton głosu i sposób mówienia, najczęstsze powiedzonka, sposób ubierania się, uczesanie, makijaż. Im dokładniej będziecie obserwować, tym lepszy efekt naśladowczy osiągnięcie.

Odgrywanie takich scenek można połączyć z zabawą w zgadywanie: Kim jestem? Zachęcamy Was, abyście w trakcie takiej zabawy wymieniali się uwagami na temat Waszej gry aktorskiej. Bierzcie pod uwagę opinie krytyczne, wprowadzajcie ulepszenia i poprawki. Pomoże to Wam doskonalić warsztat. W tej zabawie celem nie jest zaskoczenie odgadujących – jeśli nikt nie potrafi odgadnąć, w czyją rolę wciela się aktor, to znaczy, że artysta powinien bardziej się przyłożyć!

Jeśli odkryjecie, że scenki idą Wam zaskakująco dobrze i moglibyście zagrać wszystko – możecie podjąć wyzwanie zagrania w sztuce teatralnej. Ba! Możecie nawet sami napisać scenariusz i opracować dialogi! Od czego zacząć? – O tym napiszemy Wam niebawem w dziale Sztuka na podwórku!